Ostatnie dwa lata pokazały nam, że świat się zmienia i musimy nadążyć za jego szaleńczym tempem. Oznacza to również zmiany w sferze wykonywania obowiązków zawodowych. Odkąd wprowadzono pierwszy lockdown, część firm wprowadziło pracę zdalną do swojego systemu pracy. Czy jednak z tą zmianą nastąpiła prawdziwa rewolucja?
Czym jest praca synchroniczna?
Praca synchroniczna, to – najprościej mówiąc – znana nam praca z modelu stacjonarnego. Są tu ustalone godziny pracy, czasem zdarzają się nadgodziny, znamy swoich współpracowników, często praca jednego pracownika zależy od drugiego.
Najczęściej jest ona wykonywana z poziomu biura, czy innego miejsca, które jest skupiskiem zatrudnionych w danej firmie, bądź przedsiębiorstwie ludzi. I o ile są miejsca, w których tego modelu nie da się zastąpić – sklepy, hale produkcyjne czy restauracje, to istnieje szereg miejsc, w których wydaje się on przestarzały.
Praca synchroniczna jest potrzebna wszędzie tam, gdzie ludzie muszą ze sobą ściśle współpracować, albo jest wymagana ich obecność w określonych godzinach. Na przeciwległym końcu stoi praca asynchroniczna.
Czym jest praca asynchroniczna?
Praca asynchroniczna bije rekordy popularności w dziedzinie IT, marketingu i wolnych zawodach. Model ten, z różnym skutkiem, próbuje się wdrażać na innych obszarach, co wymusiła pandemia. Z goła różni się on od dobrze znanego modelu pracy synchronicznej.
Przede wszystkim, jest on ściśle powiązany z pracą zdalną. Pracując asynchronicznie dopasowujesz pracę do siebie, a nie odwrotnie. Możesz pracować z dowolnego miejsca na świecie, zyskujesz niezależność i… Czas! Bowiem, rodzaj takiej pracy nie wymaga od Ciebie siedzenia równych ośmiu godzin przed ekranem laptopa.
Wymaga zorganizowania i wydajności i polega na tym, że pracujesz, kiedy masz na to ochotę. Twoim obowiązkiem jest dotrzymanie terminu, a reszta nikogo nie interesuje. Brzmi jak ideał?
Kim jest scrum master? Ile zarabia i jak nim zostać?
Praca synchroniczna a asynchroniczna
Można byłoby powiedzieć, że samą formą pracy – jedna jest zdalna, druga wymaga wyjścia z domu. Nie byłaby to jednak prawda!
Nie wszystkie firmy potrafią dostosować swoje zasady do nowych “reguł gry”. W związku z tym, przekładają model synchronicznej pracy również do formy pracy zdalnej. W jaki sposób? O tym w dalszej części artykułu.
Praca synchroniczna i asynchroniczna różnice
Oto kilka podstawowych różnic między pracą synchroniczną i asynchroniczną:
- praca asynchroniczna z założenia ma być prorodzinna i prorozwojowa;
- praca asynchroniczna daje możliwość zawodowego rozwoju, nie przekreślając przy tym rozwoju intelektualnego, kształcenia się, uprawiania sportu czy wychowywania dzieci;
- praca synchroniczna wymaga obecności pracownika – czy to w biurze, czy na video konferencjach;
- praca synchroniczna jest modelem, którego nie da się zastąpić w pewnych miejscach;
- praca synchroniczna jest mniej wydajna;
- praca asynchroniczna pozwala na kreatywność;
- praca asynchroniczna może być bardziej wydajna
Praca synchroniczna kontra rzeczywistość
Przyzwyczajenie szefów i kierowników do kontroli pracowników, dyrygowania nimi i pełnienia nadzoru, sprawiło, że stanęli oni przed nie lada wyczynem. Przeniesienie się na grunt pracy zdalnej dla wielu okazało się być zadaniem przytłaczającym, a wręcz niewykonalnym.
Zamiast gładko przejść do pracy asynchronicznej, która mogłaby ułatwić ten skok na głęboką wodę, wielu wybrało udoskonalenie dobrze znanego modelu. I tak oto szefowie postanowili wielu z nas podglądać w domach. Wymagając od nas dostępu do naszego domowego biura, poprzez kamerkę komputera.
Problemy pracy zdalnej
Sytuacja zabawna z jednej strony, z drugiej jednak, mając na uwadze czas trwania – raczej groteskowa. Te podglądanie ma oczywiście służyć motywowaniu i kontrolowaniu. Sprawdza się, czy pracownik o konkretnej porze się zalogował, czy jest gotów do pracy, czy w ogóle pracuje i jak mu idzie wypełnianie obowiązków.
Z punktu widzenia pracownika, może być to odbierane jak wchodzenie z butami do obcego domu, w dodatku bez zaproszenia. O ile ktoś jest w komfortowej sytuacji i posiada osobne biuro lub wolny pokój – nie czuje aż tak dużej krępacji. Sprawa ma się inaczej, gdy mieszkamy w kawalerce lub dwupokojowym mieszkaniu z małżonkiem, dzieckiem i psem. Okazuje się, że nagle wszyscy domownicy muszą dopasować się do zasad firmy, w której nie pracują! Czy to nie szalone?
Przypomina to trochę słynny film Truman Show, w którym główny bohater był ciągle podglądany. Współczesny pracownik również poniekąd jest podglądany, choć na szczęście świadomie. Dobrze, że obecne komunikatory wyposażono w opcję wyciszania dźwięku.
Bywa i tak, że praca zdalna jest zdecydowanie bardziej uciążliwa, niż gdyby odbywała się dalej w biurze. Pomijając fakt chodzenia na paluszkach po własnym domu, pozostaje jeszcze kwestia czasu. Miało być go więcej, ale tak nie jest.
Wstydem byłoby nie posprzątać otoczenia, gdy szef chce video rozmowy. Poza tym, nie respektuje się godzin pracy, kierownicy dzwonią o różnych porach, konferencje zarządzane są czasem z dnia na dzień, a w dodatku trudno się z nich wyłgać – przecież jesteś w domu.
Praca asynchroniczna – jak to się robi?
Praca asynchroniczna nie wymaga żadnego konkretnego miejsca, ani czasu. Obce są jej różnice geograficzne, strefy czasowe, a także kontrolowanie. W tym modelu pracy na pierwszym miejscu stoi zaufanie. Pracownik deklaruje zdolność do wykonania pracy, a szef rozdysponowuje zadania, dając tym samym kredyt zaufania.
Taka praca polega na metodzie małych kroków, ma wspólne cechy z filozofią Kaizen. Każdy członek zespołu otrzymuje swoje zadania do wykonania w konkretnym projekcie. Są to jednak rzeczy, które może wykonać indywidualnie i niezależnie od postępów reszty zespołu.
W przypadku pojawiających się pytań lub wątpliwości pracownicy korzystają z coraz mniej popularnej drogi mailowej, lub jednego z wielu komunikatorów czy for internetowych. Są one specjalnie stworzone na poczet pracy asynchronicznej. Często wiadomości dotyczące projektu są usuwane po około 90 dniach, ponieważ po takim czasie stają się nieistotne (zakończenie projektu).
Podstawą jest komunikacja
Praca asynchroniczna może działać dzięki dobrej komunikacji. Na podstawie wiadomości i dzielenia się pracowników swoimi odczuciami, powstaje książką. Książka ta jest dostępna dla każdego pracownika i jest zbiorem norm oraz zasad obowiązujących w firmie. Można w niej znaleźć odpowiedzi na bieżące pytania, jeśli jednak nie -wtedy można umówić się na rozmowę ze swoim menadżerem. Z reguły jednak, nie zabiera się innym czasu ze względu na swoje potrzeby.
Firmy pracujące w tym modelu, organizują krótkie spotkania raz w tygodniu, czasem raz na dwa tygodnie. Na takiej konferencji omawia się postęp prac, co się udało, a co nie. Robi się również planowanie i ocenę. Założenie jest jednak takie, że praca ta, ma pozwalać na życie. Dlatego właśnie zadaje się pytania na forach, komunikatorach czy w mailach – druga osoba odpowie, gdy będzie miała czas.
Druga strona medalu pracy asynchronicznej
Po przeczytaniu tego tekstu pewnie wielu z Was zamarzyło o tego typu pracy zdalnej. Bez szefa nad głową, bez upierdliwych współpracowników, bez bezczynnego i nieproduktywnego siedzenia przed biurkiem. To naprawdę brzmi dobrze, ale ma też swoją gorszą stronę. Nie można nazwać tego wadą, a raczej wymaganiem.
Czy praca asynchroniczna jest dla ciebie?
Chcesz zobaczyć czy sprawdziłbyś się w pracy asynchronicznej? Odpowiedz na poniższe pytania:
- Czy jesteś sumienny?
- Cechuje Cię systematyczność?
- Czy potrafisz planować?
- Czy potrafisz sam siebie motywować i kontrolować postęp pracy?
- Czy jesteś zorganizowany?
- Czy odkładasz pracę na ostatnią chwilę?
Uwaga! Tylko jeden raz, a dokładniej w ostatnim pytaniu, odpowiedź NIE, uprawnia Cię do poszukiwania pracy asynchronicznej. Taki rodzaj pracy brzmi jak bajka, Idylla, ale niestety wymaga od nas pewnych cech. Czy da się je wypracować? Sam sobie udziel odpowiedzi na to pytanie – czy umiesz zmienić siebie i cechy swojego charakteru? I najważniejsze, czy w związku z tymi zmianami będziesz tak naprawdę szczęśliwy?
Jak być systematycznym? Stań się systematyczny w kilku prostych krokach.
Organizacja własnej pracy
Istnieje gro ludzi, które po prostu potrzebują kontroli i dzięki niej się mobilizują. Lubią oddawać półprodukty swojej pracy do oceny i dostawać opinię zwrotną, na której bazują podczas dalszej pracy.
Tylko garstka z nas jest na tyle zorganizowana, żeby nie zostawić pracy na ostatni moment, co może skutkować niechlujstwem i niewywiązaniem się z terminu. Może się okazać, że nie umiemy samodzielnie pracować
Bycie szefem samym dla siebie może być nagrodą lub karą. Choć daje wiele możliwości, może również wywoływać wielki stres, który związany jest z odpowiedzialnością i strachem przed porażką.
Sprawdź czy studia MBA są dla ciebie.
Nowe oblicze pracy
Minie kilka lat, zanim na dobre wdrożymy się w zasady nowego świata. Choć praca z domu, czy jakiegokolwiek innego miejsca na ziemi wydaje się być szalenie interesująca, niesie za sobą pewne niebezpieczeństwa. Otóż przez ostatnie zamknięcie, odsetek ludzi chorujących na depresję, nerwicę czy stany lękowe znacznie wzrósł. Nie lepiej jest w sferze uzależnień i przemocy domowej.
Czasem wyjście do pracy, do znajomych twarzy, biurowa przerwa na plotkowanie czy wspólny wróg pod postacią szefa, są jedynymi rzeczami, które nas motywują. I, które nie pozwalają nam się zatopić w smutku. Jeśli ktoś, kto pracuje z domu jest samotny, pozbawiony bliskości, pasji i przyjaciół, to może to być przyczyną depresji lub jej pogłębienia się.
Samo wyjście do pracy, wymogi związane ze strojem, prezencją, są motywacją do zadbania o siebie. I tutaj właśnie, ma przewagę kontrolowana praca z domu, pod postacią pracy synchronicznej, nad asynchroniczną, która nie widzi nic, poza efektami.
